Шанбе 20 Апрел 2024 мелодӣ / 11 Шаввол 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

дилу адл азу зиёст»[1] ё гуфтаанд: «Бипурс роҳ зи илм, ин на ҷои гумроҳист/ бихоҳ чора зи ақл, ин на рӯзи ночорист/ ба чашми ақл бубин партуви ҳақиқатро/ магӯйи нури таҷаллӣ фусун ва тарорист/ бихар зи дакаи ақл ончи руҳ металабад/ ҳазор суд ниҳон андарин харидорист»[2] ё гуфтаанд: «Сари бечироғ ақл гирифтори тирагӣ аст/ тан бевуҷди руҳ пароканда чун ҳабост»[3] ё гуфтаанд: «Роҳнамои роҳи маънӣ ҷуз чароғи ақл нест/ кӯш Парвин то ба торикӣ набошӣ раҳсипор»[4] ва нуктаҳоӣ дигар аз ин даст ки дилро менавозад ва ақлро қонеъ месозад.

[Хурофагароӣ дар мусалмонони аҳли ташаюъ]

Ҳосил онки бештари аҳли тасаввуф, хусусан бо баҳрагирӣ аз ҳарбаи шеър, дӯшодӯши салафиён, ба ҷанги бо ақлоният бархостаанд ва заминаи хурофагароӣ ва динварзии хаёлпардозонаро дар миёни мусалмонон фароҳам сохтаанд ва тасвирӣ ғайри воқеъӣ аз Ислом ироъа додаанд ки сахт гумроҳ кунанда аст; То ҷойе ки таъсири онон бар бисёрӣ аз гурӯҳҳои Исломӣ, монанди захме бар пайкари онҳо, ошкор аст ва радди поӣ онон дар бисёрӣ аз мазоҳиби мусалмонон, қобили пайгирӣ аст; Чунонки ба унвони намуна, бисёрӣ аз мусалмонони аҳли ташаюъ, таҳти таъсири ҳокимияти аҳли тасаввуф дар қарни даҳуми ҳиҷрӣ, бо фосила гирифтан аз ақлоният ва воқеъгароии Исломӣ, авотифро мабнои динварзии хеш сохтанд ва тасовирӣ хиёлӣ аз пешвоёни мусалмон ба даст доданд ки аз ҳақиқат ба дур буд. Дар воқеъ онон ки аз оғоз, дар истиқлол аз табақаи ҳоким шакл гирифтанд ва ба ҳамин сабаб, хулуси бештаре нисбат ба гурӯҳҳои вобаста ба табақаи ҳоким пайдо карданд, ҳамвора бо пайравӣ аз пешвоёни ақлгароӣ худ ба ақлгароии Исломӣ забонзад буданд, то онгоҳ ки гурӯҳе аз аҳли тасаввуф бо гаройишҳои шиъӣ, бар онон тасаллут ёфтанд ва боварҳои сӯфиёнаи худро бо боварҳои ақлгароёнаи онон даромехтанд ва бадин сон, ташаюъро ба тасаввуф олуданд. Ҳар чанд пеш аз онон низ гурӯҳҳое бо

↑[1] . Ҳамон, Қасидаи 40
↑[2] . Парвини Эътисомӣ, Девони ашъор, Қасоъид, Қасидаи 12
↑[3] . Ҳамон, Қасидаи 9
↑[4] . Ҳамон, Қасидаи 21