Панҷшанбе 25 Апрел 2024 мелодӣ / 16 Шаввол 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

ниёзашон дар замони худ, ононро бим диҳад. Аз инҷо дониста мешавад ки агар касе роҳнамои гузаштаеро бишиносад, вале роҳнамои замони худро нашносад, ақойид ва аъмоли ӯ бар пояи аҳодисе ки аз роҳнамои гузашта барои ӯ ривоят шудааст, муҷзӣ нест; Чароки чорае аз руҷӯъ ба роҳнамои замон вуҷуд надорад; Бо таваҷҷуҳ ба инки агар чорае аз он вуҷуд дошт, қарор додани роҳнамои замон зарурате надошт, дар ҳоле ки кори беҳуда аз Худованд муҳол аст. Бо ин васф, адами дастрасӣ ба роҳнамои замон низ дар сурате ки барои мусалмонон пеш омада бошад, қаҳран ношӣ аз тақсири онон дар шинохт ё ҳифозати ӯ будааст ва бо ин васф, рӯшан аст ки узре барои онон дар ахзи ба ривоёти заннӣ шумурда намешавад; Зеро бо таваҷҷуҳ ба иқдом ва тақсири онон, мумкин аст ки таҳсили яқин барояшон бо дастрасӣ ба роҳнамои замонашон, мумкин набошад ва дар айни ҳол, ахзи ба ривоёти заннӣ баряашон ҷойиз набошад; Бо таваҷҷуҳ ба инки вуҷуди мандуҳа[1] барои онон дар чунин мавриде, воҷиб нест ва махмасаи ҳосил аз он, ба Худованд нисбат дода намешавад то бо лутфи Ӯ мунофот дошта бошад.

Ҳосил онки ҳадис ба маънои хабари воҳид, агар чи дар истилоҳ саҳиҳ шумурда шавад, арзиши динӣ надорад ва монанди раъй аз манобеъи Ислом нест ва ақида ва амале ки бар пояи он шакл мегирад, соқит аст ва мабнои тадаюн, руҷӯъи мустақим ба китоби Худо ва роҳнамои зиндае аст ки барои мардум гумошта; Чунонки фармудааст: ﴿فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ﴾[2]; «Пас ҳаргоҳ ки шуморо аз ҷониби Ман роҳнамое омад, пас ҳар кас ки аз роҳнамои Ман табаъият кунад на биме бар онон хоҳад буд ва на андуҳнок хоҳанд шуд» Ва фармудааст: ﴿فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ﴾[3]; «Пас ҳаргоҳ ки шуморо аз ҷониби Ман роҳнамое омад, пас ҳар кас ки аз роҳнамои Ман табаъият кунад на гумроҳ мешавад ва на бадбахт» Ва албатта руҷӯъи мустақим ба ин раҳнамо, руҷӯъи ғайри мустақим ба Расули Худо шумурда мешавад; Чароки ӯ баёнгари суннати Расули Худо аст ва бо ин васф, руҷӯъи мусалмонон, ҳамвора ба

↑[1] . [Роҳи чора ва гурез]
↑[2] . Бақара/ 38
↑[3] . Тоҳо/ 123