Панҷшанбе 28 Март 2024 мелодӣ / 17 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

китоби Худо ва суннати Расули Худо аз рӯӣ яқин хоҳад буд ва занн, баҳамдулиллоҳи ва миннатиҳ, ҷойе дар Ислом надорад.

5. Пайдойиши мазоҳиб ва рақобати онҳо бо якдигар

Яке дигар аз асбоби адами иқомаи Ислом пас аз Расули Худо, пайдойиши мазоҳиби гуногун ва рақобати бархе аз онҳо бо бархӣ дигар буд; Зеро ду дастагии мусалмонон дар замони Расули Худо ки ба сабаби ҳузури он Ҳазрат то ҳадди зиёде пинҳон буд, било фосила пас аз он Ҳазрат ошкор шуд ва бо шитоби фаровоне, умқ ва густариш ёфт; То ҷойе ки дар замони Абу Бакр ва Умар, ду ҷарёни мутаъоризи фикриро бо такя бар ихтилофи назари асҳоби Расули Худо дар бораи ҷонишинӣ он Ҳазрат ба вуҷуд овард ва дар баробари якдигар қарор дод ки ба зуди «Шиъа» ва «Суннӣ» номида шуданд. Бегумон ин нахустин ифтироқи мусалмонон дар тарихи Ислом буд ки бар пояи ихтилофи назари онон дар бораи авлавият ё адами авлавияти хонадони Расули Худо барои хилофат ва дар қолиби ду мазҳаб шиъа ва суннӣ рӯй намуд ва аз онҷо ки бо иқболи баланд ва бартарии сиёсӣ аносурӣ суннӣ ҳамроҳ буд, ба ғалабаи ақойид ва аъмоли суннӣ бар мусалмонон мунҷар шуд ва мазҳаби шиъаро ки баъдҳо тавассути ҳокимони суннӣ барои таҳқир «Рафз» номида шуд, ба ҳошия ронд ва ба унвони мазҳабӣ ғайри расмӣ ва ғайри қонунӣ, дар инҳисори ақаллият қарор дод. Ин дар воқеъ оғози раванди ду дастагӣ дар миёни мусалмонон буд; Зеро ду дастагии онон, ба далили фиқдони Расули Худо ки танҳо зомини якпорчагии онон буд ва низ коҳиши илтизоми онон ба Ислом пас аз он Ҳазрат, ҳамчунон умқ ва густариши бештаре пайдо кард, то онки дар замони Усмон ибни Аффон ва Алӣ ибни абӣ Толиб, ду ҷараёни бузурги Умавӣ ва Ҳошимиро ки қабл аз Ислом бо ҳам рақобат доштанд ва дар замони Расули Худо аз куфр ва Ислом намояндагӣ мекарданд, бори дигар дар баробари якдигар қарор дод. Ҷараёни Ҳошимӣ, бо таваҷҷуҳ ба таъаллуқаш ба банӣ Ҳошим хонадони Расули Худо, аз Алӣ ибни абӣ Толиб ва рӯйкарди шиъӣ ҳимоят мекард ва ҷараёни Умавӣ, бо таваҷҷуҳ ба таъаллуқаш ба банӣ Умая ва рақобаташ бо хонадони Расули Худо, аз Усмон