Панҷшанбе 28 Март 2024 мелодӣ / 17 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

бимирон» Ва фармудааст: ﴿وَقَالَ مُوسَىٰ يَا قَوْمِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُسْلِمِينَ﴾[1]; «Ва Мӯсо гуфт эй қавми ман! Агар ба Худованд имон доред пас бар Ӯ таваккул кунед агар мусалмон ҳастед» Ва аз қавли пайравони Сулаймон хабар дода ва фармудааст: ﴿وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ﴾[2]; «Ва пештар илм дода шудем ва мусалмон будем» Ва дар бораи пайравони Исо фармудааст: ﴿قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ﴾[3]; «Ҳавориюн гуфтанд мо ёрони Худо ҳастем ба Худо имон овардем ва гувоҳ бош ки мо мусалмонем»!

Ин ба он маъност ки Ислом, ҳамвора ва дар ҳамаи умматҳо, дини Худованд буда ва ихтисосе ба ин уммат ва баъд аз зуҳури Паёмбари хотам надошта ва ҳар кас ки дар баробари Худованд таслим буда, мусалмон будааст.

Дуввум; Мисдоқи Ислом

Ҳосил онки бар Худованд воҷиб аст инсонро аз чизе ки ӯро ба камол ё завол мерасонад, огоҳ гардонад то тавоноии расидан ба камол ва растгорӣ аз заволро дошта бошад ва дар сурати нарасидан ба камол ва дарафтодан ба завол, бар Ӯ ҳуҷҷате надошта бошад; Зеро Худованд ба иқтизои камоли худ, одил аст, дар ҳоле ки огоҳ накардани инсон аз асбоби камол ва заволаш бо таваҷҷуҳ ба нотавонии ӯ аз огоҳӣ ба он, бо адолати Худованд мунофот дорад ва мумкин нест.

[Зарурати Паёмбарон]

Бинобарин, бар Худованд воҷиб аст ки ҳар инсонеро аз асбоби камол ва заволаш ва аз муҷиботи ризоят ва кароҳати худ, огоҳ гардонад, ё ба таъбири дақиқтар, мутамаккин аз огоҳӣ гардонад. Рӯшан аст ки ин кор, ё ба сурати мустақим анҷом мешавад, ба ин тартиб ки Худованд бидуни восита, ҳар инсонеро аз асбоби камол ва заволаш ва муҷиботи ризоят ва кароҳати худ огоҳ мегардонад ва ё ба сурати ғайри мустақим анҷом мешавад, ба ин тартиб ки Худованд бархӣ инсонҳоро аз асбоби камол ва

↑[1] . Юнус/ 84
↑[2] . Намл/ 42
↑[3] . Оли Имрон/ 52