Панҷшанбе 28 Март 2024 мелодӣ / 17 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

Севвум; Манобеъи Ислом

Аз ончи гузашт рӯшан шуд ки Ислом, ба маънои таслим будан дар баробари иродаи Худованд аст ва рӯшан аст ки иродаи Худованд дар қолиби амр ва наҳйӣ Ӯ таҷаллӣ ёфта; Зеро Ӯ ба иқтизои камоли худ ба ҳар чизе ки муфиди камоли одамӣ аст амр карда ва аз ҳар чизе ки ба нуқсони ӯ меанҷомад наҳй намуда ва ин амр ва наҳйро аз тариқи Паёмбараш ба иттилоъи ӯ расондааст. Бо ин васф, манобеъи Ислом, чизҳое ҳастанд ки амр ва наҳйӣ Худованд бо руҷӯъ ба онҳо маълум мешавад ва онҳо иборат аз китоби Худованд ва Паёмбари Ӯ ҳастанд.

Китоби Худованд

Нахустин ва муҳимтарин манбаъи Ислом, китоби Худованд аст ва он, таҷаллии иродаи Ӯ дар калимот аст ки аз назди Ӯ ба воситаи фаришта ё бидуни воситаи он, бар қлби Паёмбараш афканда шуда ва тавассути Паёмбараш бидуни костӣ ё фузунӣ, барои садҳо тан аз мусалмонон хонда шуда ва тавассути онон бидуни ихтилофӣ мухил барои ҳазорон тан аз мусалмонон нақл шуда ва ба сурати мактуб ва мутавотир ба мусалмонони кунунӣ расида ва бо ин васф, ба таври қатъ ҳуҷҷат аст.

[Адами таҳрифи Қуръон]

Ҳар чанд ба шуморе аз мусалмонон нисбат дода шудааст ки вуқӯъи костӣ дар он тавассути бархӣ мусалмонони нахустинро муҳтамал донистаанд, вале далиле барои ин эҳтимол нест; Балки ин эҳтимол, хилофи қавоъиди ақлӣ аст; Чароки ривояти китоби Худованд, мунҳасир ба касоне ки муттаҳам ба костани он шудаанд, набуда ва тавассути шумори фаровоне ғайр аз онон низ анҷом шуда ва рӯшан аст ки табонии ҳамаи онон бар костани он ба шаклӣ воҳид, мумкин нест. Ба иборати дигар, ровиёни китоби Худованд аз замони Паёмбар токунун, ҳамвора ба теъдоде будаанд ки иҷтимоъи онон бар костан ё афзудани он ба суратӣ воҳид, мумкин набуда ва ин аз заруриёти ақлӣ ва таҷрибӣ аст. Ба илова, вуқӯъи костӣ дар китоби Худованд, ба маънои вуқӯъи ишкол ё ихтилоф дар он аст ки табиъатан қобили мушоҳида аст, дар ҳоле ки ҳеҷ ишкол ё ихтилофе дар он машҳуд