Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

коре ки Сулаймон кард, ҳангоме ки дар вақти аср ба тимори асбҳоӣ зебо саргарм шуд ва ба сабаби он, ёди Худованд пеш аз ғуруби офтобро фаромӯш кард; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ ۝ فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ﴾[1]; «Ҳангоме ки дар асргоҳон, асбҳоӣ неку бар ӯ арза шуд; Пас гуфт ҳароина ман дӯстии асбро бар ёди Парвардигорам пасандидам то онки офтоб рӯй дар ҳиҷоб кашид» Ва албатта ҳеҷ як аз ин корҳо ки бедаранг аз он тавба карданд, рабте ба таблиғи аҳкоми Худованд тавассути онон надошта ва бо ин васф, наметавон онро мунофӣ бо Паёмбарии онон донист; Хусусан бо таваҷҷуҳ ба инки вуҷуби итоъат аз Паёмбарон, лузуман ба сабаби исмати онон аз ин қабил корҳо нест то хилале дар он монъе аз итоати онон бишавад, бал мумкин аст ба сабаби амри Худованд ба итоъати аз онон бошад ки метавонад бо назар ба судманд будани он дар маҷмӯъ ва узровар бидуни он дар мавориди хато бошад. Оре, узровар бидуни итоъат аз онон, ба танҳоӣ вофӣ ба мақсуди Худованд нест; Зеро мақсади Ӯ ба иқтизои камолаш, найли инсон ба камоли Ӯст ки бо итоъати ҳақиқӣ ва на танҳо итоъати зоҳирӣ ҳосил мешавад ва бо ин васф, амр ва наҳйӣ онон, чи хатойе аз онон сар зада бошад ва чи хатойе аз онон сар назада бошад, лузуман мутобиқ бо амр ва наҳйӣ Худованд аст ва вуҷуби итоъат аз он, ба сабаби ҳамин интибоқ аст; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾[2]; «Ва ҳар чизе ки Паёмбар ба шумо дод бигиред ва ҳар чизе ки Паёмбар шуморо аз он боздошт вониҳед ва аз Худованд битарсед; Чароки Худованд иқоби шадиде дорад» Ва фармудааст: ﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾[3]; «Пас бояд касоне ки аз амри Ӯ нофармонӣ мекунанд битарсанд ки ононро фитнае бирасад ё ононро азобӣ дарднок бирасад»!

[Ҳуҷҷияти суннати Паёмбари Худованд барои ҳамеша]

Аз инҷо дониста мешавад ки суннати Паёмбари Худованд, ҳуҷҷат аст ва мурод аз он, гуфтор ва кирдори ӯст; Чунонки

↑[1] . Сод/ 31 ва 32
↑[2] . Ҳашр/ 7
↑[3] . Нур/ 63