Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

السَّعِيرِ﴾[1]; «Ва гӯянд агар гӯш месупурдим ё ақлро ба кор мебастем дар ёрони оташ набудем» Ва фармудааст: ﴿أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۖ فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ﴾[2]; «Оё пас дар замин гардиш накарданд то барояшон дилҳое бошад ки бо он таъаққул кунанд ё гӯшҳое бошад ки бо он истемоъ кунанд?! Пас бегумон дидагон нобино нест, вале дилҳое ки дар синаҳост нобиност», бо таваҷҷуҳ ба инки гӯш супурданд, ахзи ба шаръ аст ва бо ба кор бастани ақл мулозима дорад, бал ҷуз бо ба кор бастани ақл ки дар китоби Худованд «Қалб» номида шудааст, мумкин нест.

Аз инҷо метавон гуфт, касоне ки дар ҳуҷҷияти ақл ба дидаи тардид менигаранд ё онро инкор мекунанд, дар воқеъ коре ҷуз исботи онро анҷом намедиҳанд; Чароки тардид дар ҳуҷҷияти ақл ва инкори он, бидуни ҳуҷҷияти ақл мумкин нест ва нафйӣ он, мусталзими исботи он аст!

Мункирони ҳуҷҷияти ақл

Ҳуҷҷияти ақл ва меъёр будани он барои шинохт, аз масоъили зарурӣ аст ки тардид дар он маъно надорад. Бо ин ҳол, аз дербоз то кунун касоне будаанд ки дар он тардид доштаанд ва ҳтто онро инкор намудаанд.

[Олимони масеҳӣ]

Ба унвони намуна, олимони масеҳӣ ки қиёдати калисоро бар ӯҳда гирифтаанд, аз ҷумлаи касоне ҳастанд ки ба ҳуҷҷияти ақл бовар надоранд ва онро меъёри шинохт намешуморанд. Инон аз садаи чаҳоруми мелодӣ то кунун ки бовар ёфтаанд Масеҳ, Худованд аст ва дар айни ҳол, фарзанди Худованд аст, бо ҳуҷҷияти ақл видоъ кардаанд; Чароки эътиқод ба Худовандии Масеҳ дар айни фарзандии ӯ барои Худованд, таноқузӣ ошкор аст ки ба ҳеҷ рӯй назди ақл пазируфта нест ва касоне ки чунин эътиқоде доштаанд наметавонистаанд ба ақл, эътинойе дошта башанд. Онон аз дербоз то кунун, бар ин асл пой фишурдаанд

↑[1] . Мулк/ 10
↑[2] . Ҳаҷ/ 46