Панҷшанбе 28 Март 2024 мелодӣ / 17 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

меъёрҳои худсохтаи онон саҳиҳ менамуд. Ин ривоёти маҷъул ва мутаноқиз ки умдатан бо ақл мунофот дошт, ононро ба ин бовар расонда буд ки миёни ақл ва шаръ мулозимае вуҷуд надорад, балки шаръ бо ақл мухолиф аст! Аз нигоҳи онон, шаръ ҷойгузини ақл буд; Ба ин маъно ки бо вуҷуди шаръ ниёзе ба ақл набуд. Аз ин рӯ, ба коргирии ақл дар фаҳми шаръро бидъат шумориданд ва ақлгароёнро ба мухолифат бо нусуси динӣ мутаҳам намуданд. Ба бовари инон, ақл, чи барои шинохти сиҳати ривоёт ва чи барои шинохти маънои онҳо, короӣ надошт ва ин ба маънои он буд ки як ривояти номаъқул метавонист саҳиҳ бошад ё як ривояти саҳиҳ метавонист маънои номаъқул дошта бошад; Ҳамчунонки масалан ривоёти нишондиҳандае аз вуҷуди ҷиҳат, ҳаракат ва ҷавореҳ барои Худованд, бо онки ба таври қатъ номаъқул буд, саҳиҳ шумурда шуд ва ба ин тартиб, ақойиди мусалмононро ба ақойиди мушрикон наздик сохт! Рӯшан аст ки ин рӯйкард, дақиқан мушобеҳи рӯйкарде буд ки каме онтарафтар дар берун аз ҷаҳони Ислом, олимони масеҳӣ дар пеш гирифта буданд, то бо пофишорӣ бар завоҳири нусуси динӣ ва инкори ҳуҷҷати ақл, заминаро барои ривоҷи ақойиди ширкомез фароҳам созанд.

[Салафиёни мусалмон]

Мутаъассифона ин рӯйкард, бо онки бисёрӣ аз олимони мусалмон дар садаҳои нахустини Исломӣ бо он мувофиқ набуданд, таҳти ҳимояти ҳукумати Аббосиён аз замони Мутаваккил (д.247қ) ва низ таблиғоти гурӯҳе аз ҳанобила ки худро пайравони салаф мешумурданд, ба ҳаёти худ идомд дод ва ба наслҳои пасини Исломӣ мунтақил шуд, то инки имрӯз ба гурӯҳе мавсум ба «Салафия» расидааст. Инон ки худро ворисони «Аҳли ҳадис» мешуморанд, ақлситезиро аз пешвоёни чун ибни Таймия (д.728қ) ба мерос бурдаанд ва бо ҳидояти касоне чун ибни Абдулваҳҳоб (д.1206қ), дар ду ҷиҳат афзоиш додаанд: Аз ҷиҳате ақлро натанҳо дар шинохти ривоёти амалӣ ки нозир ба аҳкоми динӣ ҳастанд ҳуҷҷат намедонанд, бал дар шинохти ривоёти назаре ки нозир ба ақойиди динӣ ҳастанд низ таътил кардаанд ва бовар ёфтаанд ки ақойиди динӣ, ниёзе ба далоили ақлӣ надоранд ва метавонанд мубтанӣ бар ривоёти заннӣ бошанд; Чароки ба фикри инон, ривоёти заннӣ, ҳаргоҳ бо