Чоршанбе 17 Апрел 2024 мелодӣ / 8 Шаввол 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

фармудааст: ﴿أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ﴾[1]; «Огоҳ бошед ки офариниш ва фармон барои Ӯст», вале офариниши Маҳдӣ ҳангоме бар Худованд воҷиб аст ки монеъӣ аз ноҳияи мардум барои зуҳури ӯ вуҷуд надошта бошад; Бо таваҷҷуҳ ба инки ғарази аслии Худованд аз офариниши ӯ, зуҳури ӯст ва ҳаргоҳ монеъӣ аз ноҳияи мардум барои зуҳури ӯ вуҷуд дошта бошад, офариниши ӯ ғарази Худовандро ҳосил намекунад ва бо ин васф, метавон гуфт адами офариниши Маҳдӣ дар сурате ки ӯ то кунун офарида нашуда бошад, агарчи кори Худованд аст, паёмади ирода ва иқдоми ихтиёрии мардум аст; Ҳамчунонки агар ӯ ҳамакнун офарида шуда бошад, адами зуҳури ӯ паёмади ирода ва иқдоми ихтиёрии мардум аст ва дар ҳеҷ ҳолате Худованд ба тасбиби он муттаҳам намешавад; Чунонки фармудааст: ﴿ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴾[2]; «Он ба ин сабаб аст ки Худованд тағйир диҳандаи неъмате ки ба қавме додааст нест то онгоҳ ки онон худ чизе ки дар онон астро тағйир диҳанд ва бегумон Худованд шунавоӣ доност» Ва фармудааст: ﴿إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۗ﴾[3]; «Ҳароина Худованд чизе ки дар қавме астро тағйир немедиҳад то онгоҳ ки онон худ чизе ки дар онон астро тағйир диҳанд»!

[Вуҷуби зоҳир кардани Маҳдӣ бар мардум]

Бинобарин, офариниши Маҳдӣ тавасути Худованд дар сурате ки то кунун воқеъ нашуда бошад ва зоҳир шудани ӯ дар сурате ки ҳамакнун офарида шуда бошад, дар гарави ирода ва иқдоми ихтиёрӣ мардум аст; Ба ин маъно ки дар сурати рафъи монеъ зуҳури ӯ тавассути онон, мумкин мешавад ва дар ғайри он сурат, мумкин намешавад ва рӯшан аст ки рафъи монеъи зуҳури Маҳдӣ барои онон мумкин аст; Чароки ҳар кас ба анҷоми коре қодир аст, ба тарки он низ қудрат дорад ва онон ба эҷоди монеъ барои зуҳури Маҳдӣ қодир будаанд ва бо ин васф, рӯшан аст ки рафъи зуҳури Маҳдӣ бар онон воҷиб аст; Чароки растгорӣ онон аз ҳалок, ба иқтизои вуҷудашон бар онон воҷиб аст, дар ҳоле ки бидуни иқомаи Ислом ба сурати комил ва холис, мумкин нест

↑[1] . Аъроф/ 54
↑[2] . Анфол/ 53
↑[3] . Раъд/ 11