Шанбе 20 Апрел 2024 мелодӣ / 11 Шаввол 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

дастрасӣ ба худро пас аз рафъи монеъи он тавассути мардум, барои онон эҷод кунад ва он метавонад аз тариқи фиристодани сафир ё навиштани номае барои онон ё аз тариқӣ дигар баста ба имкон ва муносибати он анҷом шавад. Бо ин васф, рафъи монеъи дастрасӣ ба Маҳдӣ ки пеш аз ҳар чиз, фиқдони амният лозим барои ӯст, бар мардум воҷиб аст ва ҳаргоҳ онро анҷом диҳанд, бар Маҳдӣ воҷиб мешавад ки дастрасӣ ба худро барои онон тасҳил кунад ва ӯ ба иқтизои таҳораташ аз ҳар гуна риҷс ва адами ифтироқаш аз китоби Худованд, ин корро анҷом медиҳад ва адами анҷоми ин кор тавассути ӯ то кунун, далили бар он аст ки мардум то кунун монеъи дастрасӣ ба ӯро рафъ накардаанд ва амнияти лозим барои ӯро ба вуҷуд наёвардаанд.

Ин дар ҳоле аст ки бидуни шак, мардум ба Маҳдӣ ниёз доранд, на Маҳдӣ ба мардум; Чароки Маҳдӣ бидуни муроҷиъа ба мардум, аз аҳкоми Худованд ва мавзӯъоти он огоҳӣ меёбад, вале мардум бидуни муроҷиъа ба Маҳдӣ, аз аҳкоми Худованд ва мавзӯъоти он огоҳӣ намеёбанд ва бо ин васф, муроҷиъаи Маҳдӣ ба мардум, воҷиб нест, бал ин муроҷиъаи мардум ба Маҳдӣ аст ки воҷиб аст; Бо таваҷҷуҳ ба инки ба иқтизои ақл, муроҷиъаи ниёзманд ба касе ки ниёзи ӯро бароварда месозад, воҷиб аст, на муроҷиъаи бениёз ба касе ки ниёзманди ӯст; Ҳамчунонки гурусна дар пайӣ таъом меравад, на таъом дар пайӣ гурусна ва ташна дар пайӣ об меравад, на об дар пайӣ ташна ва бемор дар пайӣ пизишк меравад, на пизишк дар пайӣ бемор ва ҷоҳил дар пайӣ олим меравад, на олим дар пайӣ ҷоҳил ва ин муқтазои ғариза ва табиъат аст. Бо ин васф, омадани Маҳдӣ ба суроғи мардум, то ҳангоме ки онон ба суроғи ӯ наёмадаанд, ғайри табиъӣ ва бар хилофи ҳикмат аст ва аз ин рӯ, мавриди интизори оқилон нест, ҳар чанд сафиҳон интизорашро доранд.

[Чигунагии зоҳир кардани Маҳдӣ тавассути мардум]

Аз инҷо дониста мешавад, пиндори мардум дар бораи зуҳури Маҳдӣ ки онро бар ӯҳдаи Худованд ва манут ба ирода ва иқдоми ибтидоии Ӯ мепиндоранд, саҳиҳ нест; Зеро чунонки рӯшан шуд, зуҳури Маҳдӣ ба маънои дастрасӣ ба ӯ ва истелоъи ӯ бар замин,