Шанбе 20 Апрел 2024 мелодӣ / 11 Шаввол 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

он даст ёбад; Ҳамчунонки барои шинохти ҳақ будани як чиз, ба шинохти ҳақ аз як сӯ ва шинохти он чиз аз сӯӣ дигар ниёз дорад, то бо татбиқи он ду бар ҳам, ҳақ будан ё набуданашро бишиносад. Аз инҷо дониста мешавад ки илм ба мафҳуми як чиз, барои шинохти он кофӣ нест ва илм ба масодиқи он низ зарурӣ аст, дар ҳоле ки илм ба мисдоқи он, аз илм ба он душвортар аст; Чароки мисдоқи он, берун аз вуҷуди одамӣ аст ва шинохти чизе ки берун аз вуҷуди одамӣ аст, аз шинохти чизе ки дар вуҷуди одамӣ аст, душвортар аст; Чунонки масалан шинохти ҳақ ва ботил аз ҳайси мафҳум, душвор нест ва бо кӯшиши зеҳн ҳосил мешавад, вале шинохти онҳо аз ҳайси мисдоқ, душвор аст ва ҷуз бо кӯшиши ҷавореҳ ҳосил намешавад ва аз ин рӯ, мардум дар мисдоқи чизе ихтилоф мекунанд ки дар мафҳуми он ихтилофе надоранд. Бо ин васф, фиқдони маълумоти лозим барои шинохти як чиз, чи аз ҳайси мафҳум ва чи аз ҳайси мисдоқ, монеъ аз шинохти он чиз аст ва таҳсили маълумоти лозим барои шинохти он, чи аз ҳайси мафҳум ва чи аз ҳайси мисдоқ, зарурӣ аст.

[Вуҷуби талаби илм]

Ин чизе аст ки дар Ислом «Талаби илм» номида шуда ва бар ҳар мусалмоне воҷиб ба шумор рафта,[1] то ҷойе ки Худованди мутаъол фармудааст: ﴿وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا﴾[2]; «Ва бигӯ Парвардигоро! Бар илми ман биафзо!». Бо ин ҳол, ҷои таъаҷҷуб аст ки бисёрӣ аз мусалмонон дар вуҷуби он тардид доранд, балки бештари онон онро воҷиб намедонанд; Чароки ба фикри онон, таҳсили илм бар гурӯҳе аз онон воҷиб аст ва бо иқдоми онон, аз дигарон соқит мешавад ва барои дигарон кофӣ аст ки аз онон тақлид кунанд. Дар ҳоле ки таҳсили илм, ба табаъи вуҷуби илм воҷиб аст ва тақлид аз дигарон, муҷиби илм намешавад; Хоҳ аз гузаштагон бошад ва хоҳ аз ҳозирон. Аз ин рӯ, касоне

↑[1] . Ба унвони мисол, нигоҳ кун ба: Ҳадиси «طَلَبُ الْعِلْمِ فَریضَةٌ عَلی کُلِّ مُسْلِم» дар: Сунани ибни Моҷа, ҷ1, с81; Нусхату Вакий ибни Ҷарроҳ, с98; Муснади Абӣ Яъло, ҷ5, с223; Ибни Саломаҳ, Муснади Шаҳоб, ҷ1, с135; Муснади Абу Ҳанифа, с24; Байҳақӣ, Шаъбаул имон, ҷ2, с254; Табаронӣ, Ал-Муъҷамул Авсат, ҷ2, с297 ва ҷ 4, с245; Ҳамун, Ал-Муъҷамул Кабир, ҷ10, с195; Ва барои огоҳӣ аз шӯҳрати он миёни мусалмонон, нигоҳ кун ба: Ҳокими Нешобурӣ, Маърифат улумул ҳадис, с92; Ибни Абдулбир, Ҷомеъул баёнил илми ва фазлеҳ, ҷ1, с7; Ва барои огоҳӣ аз тавотури он, нигоҳ кун ба: Каттонӣ, Назмул мутаносир минал ҳадисул мутавотир, с35.
↑[2] . Тоҳо/ 114