Панҷшанбе 28 Март 2024 мелодӣ / 17 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

ки имрӯз фарҳанги ҳоким бар ҷаҳони куфр, хусусан дар Аврупо ва Амрикои шимолӣ, намунаи комиле аз як барбарияти навин аст ки бар пояи ғароизи афсоргусехтаи ҳайвонӣ ва дар тазод бо қавонини фитрӣ ва инсонӣ шакл гирифта ва бо фарҳанги ваҳшии бархӣ қабоили бадавӣ, қобили муқоиса аст. Рукни аслии ин фарҳанг, агар битавон онро фарҳанг номид, лазатталабӣ ва ибоҳигарӣ аст ки аз талфиқи ашрофияти Румӣ бо инсонмеҳварии Юнонӣ падид омада ва дар тазодди комил бо маънавияти шарқӣ ва ақлонияти Исломӣ аст. Бо ин васф, ҷоӣ басо таъаҷҷуб ва таъассуф аст ки бархӣ мусалмонон, сархурда аз фарҳанги осмонии худ ки ҳамаи асбоби лавозим барои такомули ононро дорад, ба пайравӣ аз гурӯҳе авбош рӯй овардаанд ки ба унвони мисол, беиффатиро ҳақ ва беғейратиро таклиф мепиндоранд ва ҷуз боданӯшӣ, пойкӯбӣ ва бараҳнагӣ, фахре надоранд ва дар ҳоле ки ҳуқуқи гуруснагон ва оворагонро нодида мегиранд, аз ҳуқуқи фоҳишаҳо ва ҳамҷинсгароён дифоъ мекунанд; Бо онки қоъидатан бадавиёнӣ монанди инон, шойиста аст таҳти таълим ва тарбияти мусалмонон қарор бигиранд то аз ҳолати ҳайвоният раҳоӣ ёбанд ва одоби зиндагии инсониро фаро бигиранд!

[Пешинаи пайравии мусалмонон аз кофирон]

Албатта пайравӣ аз гуфта ва кардаи кофирон, ба гурӯҳе аз мусалмонони ҷоҳил ва худбохта маҳдуд набудааст; Бал гурӯҳе аз мусалмонони шохис ва аҳли илм низ хусусан дар садаҳои нахустини Исломӣ, таҳти таъсири иқболи хулафоъи дуввум ва севвум ва бархӣ ҳокимони Умавӣ ба аҳли китоб, ба баҳрагирӣ аз кутуби яҳудиён ва пайравӣ аз афсонаҳо ва омузаҳои онон рӯй овардаанд ва таҳти таъсири таблиғоти бархӣ аҳли ҳадис, пиндоштаанд ки ин кор, барои шинохти ақойид ва аҳкоми Ислом, машрӯъ ва судманд аст ва ба ин тартиб, заминаи таъсиргузории онон ва мусалмонони наздик ба онон бар ақойид ва аъмоли мусалмононро фароҳам сохтаанд ва сиёсат ва фарҳанги Исломиро ба сиёсат ва фарҳанги яҳудӣ олудаанд. Дар ҳоле ки мусалламан муроҷиъа ба аҳли китоб барои шинохти Ислом ва пайравӣ аз онон дар ақойид ва аъмоли Исломӣ, кори нобахирадона ва хатарнок аст ва бо заруриёти Ислом мунофот дорад; Чунонки Худованд ба рӯшанӣ фармудааст: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ