Лафзи «Аллома» ба маънои олими бузур ва барҷаста аст ва далиле барои ҳурмати итлоқи он бар ғайри маъсум вуҷуд надорад; Чароки ғайри маъсум ҳам метавонад бо таъаллум ва табаъият аз маъсум, олимӣ бузург ва барҷаста шавад; Чунонки дар ривояте омадааст: «دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ الْمَسْجِدَ فَإِذَا جَمَاعَةٌ قَدْ أَطَافُوا بِرَجُلٍ، فَقَالَ: مَا هَذَا؟ فَقِيلَ: عَلَّامَةٌ، فَقَالَ: وَمَا الْعَلَّامَةُ؟ فَقَالُوا لَهُ: أَعْلَمُ النَّاسِ بِأَنْسَابِ الْعَرَبِ وَوَقَائِعِهَا وَأَيَّامِ الْجَاهِلِيَّةِ وَالْأَشْعَارِ الْعَرَبِيَّةِ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ: ذَاكَ عِلْمٌ لَا يَضُرُّ مَنْ جَهِلَهُ وَلَا يَنْفَعُ مَنْ عَلِمَهُ»; «Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам ба масҷид дохил шуд ва дид ки ҷамоъат, гирди мардеро гирифтаанд, пас фармуд: Чи хабар аст? Гуфтанд: Алломае аст, фармуд: Муродатон аз аллома чист? Гуфтанд: Олимтарини мардум ба насабҳои Араб ва вақоъи он ва торихи ҷоҳилият ва ашъори Арабӣ, пас Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам фармуд: Ин илме аст ки надоштанаш заразе намерасонад ва доштанаш суде намерасонад» Ва нафармуд ки итлоқи ин лафз бар ғайри маъсум ҷойиз нест. Аз ин рӯ, ҳамаи мусалмонон –хоҳ шиъа ва хоҳ аҳли суннат– ин лафзро бар бархӣ олимони худ итлоқ кардаанд; Монанди аллома Ҳиллӣ, аллома Аминӣ, аллома Таботабоӣ, аллома Ҷаъфарӣ ва ... дар миёни шиъа ва аллома Нававӣ, аллома Зийлаъӣ, аллома Суютӣ, аллома Иқбол ва ... дар миёни аҳли суннат, беонки эътирози касеро барангеха бошад. Аз инҷо дониста мешавад ки эътирози бархӣ ба итлоқи ин лафз бар ҷаноби Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳулоҳ таъоло, аз ҷойи дигаре бархоста ва он ҳамоно адами иқрори ин ҳасудон ва мутакаббирон ба шаън ва мақоми илмии ин олими ҷалилул қадр аст ки бо ҳикмат ва мавъизаи ҳасана, ононро аз парастиши тоғут боз медорад ва ба парастиши Худованди ягона дар партуви ақл ва ба дур аз тақлид, таъассуб ва хурофагароӣ даъват мекунад; Чунонки шайх Солеҳи Сабзаворӣ дар дарси сиву нӯҳум аз шарҳи китоби «Бозгашт ба Ислом», пас аз ишора ба ҷилваҳойе аз азимати илмии ин олими бузург ва барҷаста гуфтааст:
<Бо ин ҳама, касоне ҳам ёфт мешаванд ки ба мо айб мегиранд ва мегӯянд ки чаро ба ин мард «Аллома» мегӯйед?! «Аллома» ба маънои мардӣ бисёр олим аст ва инҳо мӯътақиданд ки набояд бар ин бузургвор итлоқ шавад! Дуъонависҳо ва истихорачиҳо ва равзахонҳои инҳо ҳамагӣ «Ҳуҷҷатул Ислом» ва «Оятуллоҳ» ҳастанд, вале ҳазрати Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ки маъдани улуми Раббони ва махзани маъорифи Раҳмония аст, «Аллома» нест! Маълум аст ки инҳо бисёр тангназар ва кӯтоҳфикранд ва аслан нафаҳмидаанд ки чи хабар аст! Инсон бояд садоқат дошта бошад ва ҳаққро бигӯяд ва набояд мутакаббир ва лаъим бошад! Оё ин бузургвор марди бисёр олиме нест?!>
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
Бахши баррасии нақдҳо